PRIMEIRO ENCONTRO DE SÍNTESE MODULAR DA CORUÑA

Os sintetizadores modulares experimentaron unha revolución no mundo dos instrumentos de música de electrónica, concretamente no DiY ( do it yourself ), con configuracións que uno mesmo pode deseñar interconectando módulos de multitude de fabricantes, desde empresas clásicas de recoñecido prestixio como ata micro creadores de módulos na contorna doméstica. Isto trouxo zume novo á orixinalidade sónica e supuxo un fenómeno a nivel global xa que se desenvolven encontros, festivais, Workshops, concertos, etc, ademais de ver como infinidade de produtores e dj’ s utilízanos nos seus estudos e nas súas actuacións en directo.

Os modulares de hoxe pouco teñen que ver cos dos anos 70. Hoxe en día se aúnan practicamente todas as disciplinas e formas de crear sons nunha caixa que se poden levar a calquera sitio, ademais de poder interconectar todo con todo. Un sintetizador modular é unha ferramenta chea de posibilidades para todo músico.
ademais, hora mesmo está de moda, xa que é algo moi visual e dá unha sensación de futurismo nerd que a moitos lles gusta.

Na Coruña nunca se realizou unha mostra destas características, polo que consideramos que vai xerar gran interese cara aos amantes da produción musical
actual.

Consideramos o amplo espazo distribuidor ( hall) da Fundación Luís Seoane como un lugar idóneo para a presentación desta sesión de música experimental, que en se mesma é un feito histórico na cidade. O concerto desenvolverase en sesión de tarde, previsiblemente na última semana de outubro (estamos á espera de que o artista principal confirme os datos definitivos da súa xira europea)

SÁBADO 25 DE OUTUBRO DE 2018

ROBERT AIKI AUBREY LOWE

FUNDACIÓN LUIS SEOANE

Artista multinstrumentista que traballa coa voz no ámbito da música espontánea, a miúdo baixo o nome de Lichtens. Recentemente está a crear pezas con sintetizador modular. A sensibilidade dos sistemas modulares analóxicos fanse eco da natureza orgánica da expresión vocal que, neste caso, pretende manifestarse en estado de transo marcando para o comezo de escóitaa profunda a través do son e os sentimentos. Busca perderse a si mesmo no son mentres se é extremadamente consciente do seu propio eu. Robert traballou con artistas da talla Ben Russell, Ben Rivers, Rose Lazar, Hisham Akira Bharoocha, Tarek Atoui, Ben Vida, Mark Borthwick, Lucky Dragons, Alan Licht, Michael Zerang, Doug Aitken, Patrick Smith, Monica Baptista, Lee Ranaldo, White / Lixeiro, Kevin Martin, Chris Johanson, Tyondai Braxton, David Scott Stone, Genesis P- Orridge and Rose Kallal, entre moitos outros.

PAO DURÁN

FUNDACIÓN LUIS SEOANE

Dacabalo entre o mundo visual e o son, Pao Durán leva desde 2013 enfrascado en proxectos tanto de deseño 3D, deseño en movemento, así como deseño sonoro e produción musical. Cunha forte énfase na xeración de sons de forma analóxica, así como na composición dun imaxinario cargado de referencias distópicas e da cultura dixital. Tras formarse en Los Ángeles, Praga e Londres, actualmente ten a súa base en Madrid onde presenta a súa proposta audiovisual; na que se mesturan os sons crus dos sintetizadores modulares cos psicodélicos cores e imaxes dos sinterizadores de vídeo dixital e sistemas de feedback.

DEATH WHISTLE

FUNDACIÓN LUIS SEOANE

Víctor García é un deseñador sonoro, explorador e compositor de longo percorrido cuxas pegadas mutaron ao longo dos anos ata cristalizar en 2017 no seu proxecto miñas persoal ata a data: a contundente electrónica de Death Whistle. A súa carreira compositiva centrouse na última década na creación de bandas sonoras, tanto para videoxogos como para celebrados traballos fílmicos, como “Decorado”, “ Psiconautas”, “Os nenos esquecidos” ou “ Sangue de unicornio”, pezas con dous premios Goya, entre outros múltiples galardóns, como a selección en Aubagne, festival especializado en compositores para o medio audiovisual. Con Death Whistle, Víctor García traslada a potente e cinemática aura das súas obras ao escenario.

En tan só uns meses, os seus impactantes directos gañáronlle unha e outra vez o favor dunha audiencia rendida. A través das paisaxes sonoras, ruidismo e punzantes melodías, Death Whistle envolve ao espectador nunha experiencia desarmante, inmersiva, subterránea, prófuga e irresoluble entre o onírico e o terreal.

SEGONDO ENCONTRO DE SÍNTESE MODULAR DA CORUÑA

Tras o éxito de público e crítica do primeiro Encontro de Síntese Modular da Coruña, celebrado na Fundación Luís Seoane o 26 de outubro de 2018, Modulartec consolídase apostando por novas cuestións relacionadas coa composición e creación musical electrónica con sintetizadores.

Nesta edición faremos especial fincapé nas diferenzas entre os primeiros sintetizadores e os actuais, en como se transforma a música e tradúcese a unha linguaxe electrónica. Como os sons creados polo ser humano cos instrumentos tamén creados por el execútanse e transcriben ao ser procesados por máquinas previamente configuradas.

Ao ser Modulartec un encontro e evento diferente en canto ás súas características pola esixencia técnica e tamén creativa, situamos á cidade e ao propio evento dentro dun circuíto internacional de músicos, técnicos, creadores e, en xeral, amantes da música no seu sentido máis amplo xa que se escoitará desde música clásica ata experimental.

SÁBADO 23 DE NOVEMBRO DE 2019

FRANCISCO PARGA

FUNDACIÓN LUIS SEOANE

Residente na Coruña, Francisco Parga finalizou os seus estudos no Real Conservatorio Superior de Música de Madrid baixo a dirección do guitarrista Regino Sainz da Maza. Desde 1966 realizou un intenso labor didáctico en diversos campos do ensino musical, como a acústica aplicada á música, a música de cámara, audición, guitarra e a formación de profesorado. Ademais da súa actividade docente, desde 1980 céntrase na música electrónica, creando o seu propio estudo, e para a que fixo múltiples adaptacións de obras correspondentes a compositores de todas as épocas: Bach, Haendel, Paganini, Scarlatti, Satie, Debussy, Britten, Isaac Albéniz, Mateo Albéniz, Granadeiros, Mussorgsky, así como de compositores galegos tales como Juan Montes, Pascual Veiga, José Baldomir ou Marcial do Adalid.

JAN JELINEK

FUNDACIÓN LUIS SEOANE

Con sede en Berlín, é dj, músico, produtor e “remesturador”. Jan Jelinek comezou como coleccionista de discos de dub, jazz, funk e soul ata que descubriu a música house. Desde 1998 estivo publicando discos baixo varios pseudónimos como Farben, Gramm ou The Exposures, entre outros. Os discos que lanza baixo o seu propio nome son cancións ambientadas en vellas gravacións de jazz. Os traballos de Jelinek ocúpanse da transformación dos sons, traducindo os materiais orixinais da música popular a texturas abstractas e reducidas. O seu álbum “ Loop Finding Jazz Records” publicado en 2001 no selo Scape é considerado unha obra mestra da electrónica contemporánea. Actualmente desenvolve actuacións en directo con sintes modulares que o levan por todo o mundo.

SUSO FLORES

FUNDACIÓN LUIS SEOANE

Suso Flores é un músico electrónico coruñés que reside en Londres desde 2005. Dando forma a unha paleta diversa de sons e estilos, todos os seus proxectos están unidos por unha actitude DIY que arraiga a música electrónica á experimentación, a alegría e a nostalxia.

Desde 2006, Suso lanzou Eps/álbums/Vas e remixes en selos como Igloo, Kalimari, Archipel, Slant, Neovinyl, Cor Squad, Evel. Os seus coidados sets en directo levárono a algúns dos mellores clubs e festivais de Europa, como Fabrik Madrid, Fabric London, Fanzine Fest, Cartulis Day, etc, tocando xunto a Legowelt, Ceephax Acid Crew, ou Andrea Parker, entre outros.

O seu selo e evento actual, Massage Brain Cult (mostra a diversidade da música braindance, ambient e glitch), co lanzamento dunha serie de traballos xunto a outros artistas para o final de 2019.

TERCEIRO ENCONTRO DE SÍNTESE MODULAR DA CORUÑA

Presentamos o terceiro Encontro de Síntese Modular da Coruña. Como nas anteriores edicións, o cartel de Modulartec reúne a un conxunto de artistas que traballan na vangarda da música e que teñen como denominador común o uso de sintetizadores modulares, que combinan con outros instrumentos de percusión, guitarras ou, como no caso de Biyi Amez, o theremin, que neste 2020 cumpre 100 anos desde a súa invención.

En seis sesións repartidas en dous días, viaxaremos por paisaxes sonoras que van desde a experimentación electroacústica ata o ambient, ou desde a revisión de pezas de música clásica ata o son industrial. Un universo sonoro filtrado polo primeiro e quizáis máis puro formato do que coñecemos como música electrónica: a síntese modular.

VENRES 2 DE OUTUBRO DE 2020

TELÉMACO

AQUARIUM FINISTERRAE. SALA MAREMAGNUM

Dr. Think e Mike Rolling, é dicir, Álvaro Pardo e Miguel Rulos, falan sobre a vida nun proxecto chamado Telémaco, no que combinan «a música impetuosa de Beethoven coas bandas sonoras anodinas dos aeroportos, as enérxicas conversacións sobre a paixón coa cadencia relaxada dun saxo».
Eles miran a vida como fusión e confusión e ofrécennos ese mapa sonoro acomodando melodías nadas de instrumentos tradicionais sobre cómodos colchóns de bases electrónicas.
A vida visítanos na música de Telémaco en forma de televisores, teléfonos, mensaxes de voz gravados ou batedoras, todo iso dominado pola improvisación.

BIYI AMEZ

AQUARIUM FINISTERRAE. SALA MAREMAGNUM

Músico mallorquino polifacético, posuidor dun auténtico arsenal de criaturas sónicas. Biyi publicou o seu primeiro traballo a finais dos 90 e trátase da triloxía titulada La máquina del Tempo nun estilo que a grandes liñas poderiamos cualificar de hip- hop instrumental, breaks ou headz music moi en boga nesa época. Actualmente está considerado un dos poucos especialistas na interpretación do theremin en España e realizará nunha actuación con este instrumento e os seus sintetizadores modulares.

O theremin pertence á familia dos instrumentos electrófonos, o son créase mediante circuítos eléctricos e xera e amplifica o son de forma totalmente eléctrica sen a utilización de ningún mecanismo. Forma parte do subgrupo dos instrumentos radio-eléctricos. Precisamente este ano cúmprese un século desde a súa creación polo compositor e físico ruso Léon Theremin.

SÁBADO 3 DE OUTUBRO DE 2020

CARLOS SUÁREZ

FUNDACIÓN LUIS SEOANE

Compositor, etnomusicólogo e percusionista gallegovenezolano, nacido en Ourense. É Mestre compositor polo Conservatorio Superior de Música Simón Bolívar de Caracas e etnomusicólogo polo Instituto Universitario de Estudos Musicais de Caracas. Creou máis de 40 obras acústicas e electroacústicas. Tamén compuxo para danza, teatro, radio, vídeo, instalacións e recitais poéticos. As súas viaxes de investigación por Venezuela e o caribe inícianse en 1989, principalmente ás áreas culturais afroamericana do caribe e indíxena do Amazonas, onde realiza gravacións e estudos sobre música e paisaxes sonoros. Transcribiu máis de 36.000 compases de música tradicional de todo o mundo. Traballou como investigador para fundef e finide Fundación Internacional de Etno- Musicología durante 10 anos. No ano 2003 retorna a Galicia, iniciando os seus estudos da paisaxe sonora galego co colectivo escoitar. org. No ano 2006 gana en Venezuela o Premio Nacional de Cultura polo seu libro Os chimbángueles de San Benito. As súas conferencias e talleres viran contorna a temas de psicoacústica, fonografía e composición, etnomusicología e paisaxes sonoras.

LINALAB

FUNDACIÓN LUIS SEOANE

Lina Bautista é unha moza colombiana nacionalizada española, establecida en Barcelona desde 2009 e formada no campo da experimentación electroacústica. Construíu un discurso musical baseado no tratamento en tempo real da guitarra, as texturas electrónicas e as paisaxes sonoras.

Linalab é unha singularidade múltiple, é conxunto e unidade, é un son solitario, unha nota, unha frecuencia que ao permanecer no tempo se complejiza, enmaráñase, vólvese ruído, melodía, canción e despois, silencio.

JUAN MANUEL CIDRÓN

FUNDACIÓN LUIS SEOANE

Juan Manuel Cidrón é un talento veterano da electrónica española desde o primeiros oitenta e desde o seu Almería natal. É un home analóxico, nin ten ordenador nin sequera teléfono móbil, e o o seu son céntrase nos sintetizadores e os instrumentos analóxicos. A súa colección de aparellos é impresionante, unha das mellores do país. O seu son son está influenciado nos seus primeiros anos pola Escola de Berlín dos setenta ( Tangerine Dream, Klaus Schülze, etc…). Cun extenso background difícil de seguir, a súa liña de traballo é moi independente. Cidrón traballa sempre desde a # Ultraperiferia do seu Arrabalde, selo propio no que publicou 20 referencias. Ten unha especial conexión co selo madrileño Geometrik, onde editou o maxistral Patagón en 2012, e é moi recente a sorprendente proposta no trío Vértice xunto a nada menos que Saverio Evanxelista (Esplendor Xeométrico) e Maurizio Bianchi, onde inauguran a serie Decay Music nº. 1 Besoch Trauma (2019) no selo italiano Die Schachtel cunha edición cunha presentación exquisita como adoita ser habitual.
O seu último traballo, Os concertos que nunca se fixeron é de recente publicación e, como reza o título, son interpretacións en directo das actuacións que Cidrón tiña programadas para este ano e que debido á pandemia quedaron canceladas ou aprazadas e que el interpretou igualmente no seu estudo o
mesmo día e á mesmas horas dos seus concertos e que quixo reflectir neste traballo non destinado á venda de edición limitada.

DEATH WHISTLE

FUNDACIÓN LUIS SEOANE

Víctor García é xa un vello coñecido de Modulartec xa que participou no primeiro encontro e esta vez vai presentar a súa evolución dentro da interpretación con sintes modulares. É un compositor, deseñador sonoro e programador que traballou en proxectos como Decorado, Psiconautas, os nenos esquecidos, Sangue de Unicornio ou Ramiro, sucia rata. O seu traballo foi exposto en festivais de cinema tan importantes como Cannes, San Sebastián ou Annecy. Cabe destacar o premio Goya 2017 á mellor película de animación por Psiconautas, os niños esquecidos, o Goya 2017 á mellor curtametraxe de animación por Decorado e os nomeamentos ao Goya de Son unha tumba e Sangue de Unicornio en 2019 e 2015 respectivamente. Así como a selección de Sangue de Unicornio no festival internacional de cinema de Aubagne, especializado en compositores para o medio audiovisual. Con Death Whistle traslada o seu son cinématico ao escenario a través do uso da paisaxe sonora, o ruidismo e melodías punzantes que envolven ao espectador nunha experiencia sónica entre o onírico e o terreal.